"Rusiya Ermənistanı bir müttəfiq kimi itirməkdən qorxmur". 

Prezidentin mətbuat katibi Dmitri Peskov iki dövlət arasında münasibətlərin hazırkı vəziyyəti ilə bağlı sualı cavablandırarkən belə deyib. 

Rusiyanın “Kommersant” nəşrinin köşə yazarı Maksim Yusin Ermənistan hakimiyyətinin son addımlarını təhlil edib.

İqtisadiyyat.az sözügedən məqaləni təqdim edir.

Rusiyanın ən yaxın müttəfiqlərindən biri, KTMT üzvü olan Ermənistanla münasibətlərində ciddi böhran yaşanır. Tərəflər bir-birini ittiham edirlər. Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan İtaliya qəzetinə müsahibəsində Moskva ilə strateji müttəfiqlik kursunun səhv olduğunu bildirib. Həyat yoldaşı Kiyevə gedir və prezident Vladimir Zelenski ilə görüşür.

İrəvan həm də Rusiya-Ukrayna münaqişəsi başlayandan bəri ilk dəfə Kiyevə humanitar yardım göndərir. Və nəhayət, Ermənistan ABŞ ilə birgə hərbi təlimlər keçirir, bundan başqa öz nümayəndəsini KTMT-dən geri çağırır.

Baş verənlər ümidsizlikdən xəbər verir. Nikol Paşinyan, demək olar ki, ümidsiz vəziyyətə düşüb.

Azərbaycanın müxtəlif taktiki işarələrlə təsvir edilmiş hərbi texnika kolonu Ermənistanla sərhədə cəmləşib. Bakının yaxın vaxtlarda hərbi əməliyyat keçirə biləcəyinə dair söhbətlər dolaşır.

İndi sadəcə təxmin etmək olar ki, mümkün hərbi münaqişə Qarabağla yekunlaşacaq, yoxsa prezident İlham Əliyevin vəziyyətdən istifadə edərək bütün mübahisəli məsələləri həll etməyə qərar verəcək. Söhbət Ermənistan ərazisindən keçməklə dəhlizin yaradılması və Naxçıvana quru yol əldə edilməsindən gedir.

Rəsmi Bakı üçün vəziyyət heç vaxt olmadığı qədər əlverişlidir. Birincisi, 44 günlük müharibənin də göstərdiyi kimi, qüvvələr nisbəti açıq şəkildə Azərbaycanın xeyrinədir. İkincisi, Azərbaycan faktiki olaraq əsas müttəfiqi olan Türkiyənin qeyri-məhdud dəstəyinə arxalanmaqda davam edir. Üçüncüsü, ermənilərin belə müttəfiqi yoxdur. Rusiya onlara kömək etmək istəsə də, Ukraynada çox dərin bataqlığa düşüb və çətin ki, ikinci cəbhə açsın. Qərb isə çox uzaqdadır, ona görə də hərbi cəhətdən vəziyyətə təsir edə bilmir. Üstəlik iqtisadi cəhət də rol oynayır. Belə ki, Qərb Azərbaycan nefti və qazının tədarükündən çox asılıdır ki, bu da Avropaya qismən Rusiya neftini əvəz etməyə imkan verir.

Odur ki, ABŞ və Aİ-nin hətta Qarabağda başlaya biləcək mümkün hərbi əməliyyatlara cavab olaraq Bakıya qarşı sərt sanksiyalar tətbiq edəcəyini təsəvvür etmək çətindir.

Özünü çıxılmaz vəziyyətə salan Nikol Paşinyan, görünür, indidən həmvətənlərinə gələcək məğlubiyyəti və mümkün güzəştləri necə izah edəcəyini düşünür. Deyəsən, onun özünümüdafiə xətti belə olacaq: "Hər şeydə günahkar Moskvadır. Üç il əvvəl müttəfiqini taleyin ümidinə buraxan da o idi. İndi də Bakıya Qarabağın "blokada"sını həyata keçirməyə icazə verən odur və ermənilərin arxasından İlham Əliyevlə danışıqlar aparır".

Paşinyanı sırf emosional olaraq başa düşmək olar. Amma böyük siyasətdə emosiyaya yer yoxdur. Ermənistanın baş naziri 2020-ci il müharibəsi ərəfəsində etdiyi və xalqı üçün ölümcül nəticələnən səhvləri təkrarlayır.

Eyni vaxtda həm Azərbaycanı hövsələdən çıxarmaq, həm də nəzəri cəhətdən yeganə mümkün tərəfdaşa, yəni Kremlə nümayişkaranə şəkildə meydan oxumaq olmaz.

Ermənistanın hazırki geosiyasi vəziyyətdə atdığı addımları heç də uzaqgörən və praqmatik adlandırmaq olmaz. İrəvanın Moskva ilə intriqa aparması Bakını daha qətiyyətli, daha cəsarətli addımlar atmağa sövq edir.

Ukraynadakı münaqişənin qızğın vaxtında belə İlham Əliyevi təmkinli olmağa və mülayim davranmağa inandıra bilən yeganə şəxs Vladimir Putindir. Amma bu gün erməni-amerikan təlimləri və Paşinyanın həyat yoldaşının Kiyevə səfəri fonunda Rusiya prezidentinin yenə eyni cür davranacağını təsəvvür etmək çətindir.